วันศุกร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2566

มีอะไรในงานดอกฝ้ายบานเมืองเลย สำหรับคนนอกพื้นที่

 มีอะไรในงานดอกฝ้ายบานเมืองเลย

 สำหรับคนนอกพื้นที่

ได้ยินข่าวมาว่ามีการจัดงานดอกฝ้ายบาน สืบสานวัฒนธรรมไทเลยระหว่างวันที่ 1-9 กุมภาพันธ์ 2566 ณ สนามกีฬากลางจังหวัดเลย ผู้เขียนเองที่มาเรียนอยู่เมืองเลยก็ต้องไม่พลาดงานนี้เลยชวนเพื่อนๆไปเที่ยวชมงานว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง ก่อนไปผู้เขียนคิดว่าจะไปชิมของกิน ช้อปเสื้อผ้า เล่นเครื่องเล่นสวนสนุกทั่วไป 


บรรยากาศยามเย็นพระอาทิตย์กำลังตกได้เวลานักล่า เที่ยว ชม ชิม ช้อป เข้างานดอกฝ้ายหลังจากที่ผู้เขียนเดินทางมาถึงสัมผัสได้เลยว่าคงจะมีของดีคนถึงเยอะขนาดนี้ ผู้เขียนได้เดินมุ่งไปหาของกินเลยอันดับแรก555 เพราะกองทับมันต้องเดินด้วยท้อง ภายในงานนั้นก็มีเครื่องเล่นทั่วไปเหมือนงานต่างๆที่จัดขึ้น มันคงจะเป็นแบบนี้ทุก ๆ งานแต่ผู้เขียนไปสะดุดตาที่บริเวณจัดซุ้มต่าง ๆ  ที่แต่ละอำเภอนำมาจัดนิทรรศการ บางอำเภอทำเป็นสถานที่ท่องเที่ยว บางอำเภอทำการอนุรักษ์สัตว์หายากที่พบในอำ แต่ผู้เขียนเดินไปถึงซุ้มนึงที่มีแต่คนเฒ่าคนแก่อยู่ในนั้นและมีผ้าที่ทำจากฝ้าย เห็นป้ายแล้วซุ้มนี้น่าสนใจเข้ากับชื่องานดอกฝ้าย จึงได้แวะเข้าไปชมเสื้อ ผ้าพันคอ ผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหน้า ที่ทำจากฝ้าย คุณยายที่อยู่ซุ้มใจดีมากเลยค่ะ ชวนไปนั่งคุยเพราะเห็นเราสนใจ ผู้เขียนเลยได้เข้าไปถามว่าทำไมถึงได้มางานนี้ล่ะคะและฝ้ายเป็นมายังไงทำไมถึงมาเป็นรูปแบบเสื้อผ้าได้คะ คุณยายบอกว่าได้มาขายผ้าฝ้ายที่ตนเองทอนี่แหละพร้อมกับได้มาโชว์ผลงานที่ชมชนตนเองได้ทำเป็นวิสาหกิจชุมชน คุณยายเล่าต่ออีกว่าสมัยนั้นที่ยายเริ่มเข้าไปทำปีแรก มีแค่10กว่าคนสาเหตุที่ได้ตั้งกลุ่มทำผ้าฝ้ายนี้เพราะมีโครงการพระราชดำริให้อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมป่าภูหลวง ที่ต้องปลูกต้นฝ้ายและนำมาทอพอแถมยังมีรายได้เข้าชมชนอีกด้วยหลังจากที่คุณยายได้ทำมา 3ปี เริ่มได้ทอผ้าส่งต่างประเทศด้วย นั่นก็คือประเทศญี่ปุ่น พอมีคนสนใจและขายออกเยอะก็เริ่มมีคนมาทำและการอิ้วฝ้ายจากที่ทำด้วยมือก็เปลี่ยนไปอิ้วที่โรงงานเพราะทำไม่ทัน สำหรับขั้นตอนการทำผู้เขียนขอข้ามไปก่อนนะคะ ถ้าอยากรู้ต้องไปดูที่ชุมชนหมู่บ้านกกบก หมู่ที่ 5 ตำบลหนองงิ้ว อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลยค่ะถึงจะเข้าถึงเนื้อได้มากกว่านนี้ วันนี้เอาน้ำไปก่อนนะคะ555 ดิฉันถามยายต่อว่าไม่มีเด็กวัยรุ่นไปทอผ้าบ้างหรือคะ คุณยายบอกว่ามีมาตลอดเลยแต่พอเขาโตขึ้นไปเรียนที่อื่นก็ไม่มาทำเป็นแบบนี้ดิฉันคิดว่าอนาคตจะมีคนรุ่นหลังอนุรักษ์การทอผ้าฝ้ายไว้ไหมนะ คุยกับคุณยายเสร็จก็ขอบคุณและได้กลับที่พักเลยเพราะตะวันได้หายไปแล้วมีแต่สีของดวงจันทร์ที่ส่องแสงสว่างอยู่ตอนนี้ 





วันนี้ผู้เขียนได้รู้แล้วค่ะว่าทำไมงานดอกฝ้ายบานนี้ถึงมีคนเยอะและมีอะไรมากกว่าการได้เที่ยว ชิม ช้อป เป็นความรู้ใหม่ของผู้เขียนเกี่ยวกับการทอผ้าฝ้ายเลยค่ะ น่าชื่นชมคุณยายกลุ่มนี้ที่ยังอนุรักษณ์โครงการนี้ไว้ ถ้ามีโอกาสสามารถมาชมการจัดงานดอกฝ้ายบาน สืบสานวัฒนธรรมไทเลย ได้ทุก ๆ ปี จัดขึ้นปีละหนึ่งครั้งค่ะ สามารถค้นหาวันที่จัดได้ที่ Google เลยค่ะแต่ละปีก็จัดช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ แต่ถ้าหากจะเข้าถึงมากกว่านี้สามารถเข้าไปชมได้ที่วิสาหกิจชุมชน หมู่บ้านกกบก หมู่ที่ 5 ตำบลหนองงิ้ว อำเภอวังสะวัง จังหวัดเลย ได้เลยค่ะคุณยายใจดีมาก ชวนผู้เขียนไปดูเหมือนกันค่ะถ้ามีโอกาสดิฉันก็อยากจะไปเห็นกับตาเหมือนกันค่ะว่าการทอผ้าฝ้ายนี้ดีอย่างไร 



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ออกค่ายหาประสบการณ์อ่านใบลานนับร้อยปี

  ออกค่ายหาประสบการณ์อ่านใบลานนับร้อยปี สวัสดีค่ะนักอ่านทั้งหลาย วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง เท้าความก่อนว่าเมื่อวันที่25กุมภาพันธ์...